سه پاره

قاصدک ها

  از زمین دل بریدند؛

  آسمان را -وطن- برگزیدند...


  (2)

  جامم لبالب می شود از سکر؛

  می خوانم از ژرفای دل مانند یک قمری:

  دارم خودم را روی دوشم می کشم عمری...


  (3)

  آرزوی من، شنیدن صدای تو

  روی برف ها قدم گذاشتن

  روی ردپای تو...


  (4)

  سالها از او جدا بودیم؛

  دیر دانستیم

  حلقه ی مفقوده -ما- بودیم...

5-

  روی بند رخت

  یک لباس بچه گانه

  در آغوش پیراهنی مادرانه!